XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Italiako egonaldian, gaztaroan, ordu libreetan literaturaz eta arteaz aldizkarietan eta egunkarietan idazten hasi zen.
Milán-en eta Bolonia-n hitzaldiak eman zituen Bayreuth-era egin zuen joanetorriari buruz.
Baina 1937an eten zuen operako tenor bezala jarraitzea, bere borondatez utzi zuen nazi-fazistek garai hartan egiten zituztenen protestaz, eta hala agertu zituen bere arrazoiak
Geroztik intelektual, soilik eraman zituen.
Intelektual ekintzan
Lehen partean Donibane-Lohizunen eta gero Buenos Aires-en.
Aldizkari honetan hiru edo lau hizkuntzazko lanak argitaratzen ziren eta bertatik ezagutu nituen nik Iratzeder, Jon Mirande eta beste batzuk.
Oso irekia zen, era askotakoak idazten zuten eta eztabaidarik ere sortzen zen, baina hala ere zuzendariak aski ongi zekien gauzak bideratzen.
Gainera, bere idazkiak jakingarriak izaten ziren.
Unamuno eta Iparragirreri buruz orduan idatzi zituenak ahaztu ezinezkoak dira.
Hoiek, gero, bere liburuetan datoz.
Gutienez bost liburu idatzi zituen, zein baino zein hobeak, eta beste lan asko hor gelditu dira aldizkarietan sakabanaturik.
Azken urteotan
Euskal Opera Yon Etxaidek euskaraturik
Fagoagak erdaraz idazten zuen, euskalduna izanik ere gaztetxotatik hainbeste urtez herbesteetan ibilia zenez euskara zerbait moteldua zuen eta idazteko ohiturarik ez zuen hartu.
Hala ere, nerekin beti euskaraz mintzatzen zen.
Aspaldiko urteetan Buenos Aires-ko
Baina bere liburuetan uzten digu bere lumatik irten diren lanik onenak
Frantziako krisis handietako pertsonaje hau, erregeen gorteko kantaria.
Izan ere nork eraman zezakean bizitza adieraztea beste kantari handi batek baino hobeto?.
Honegatik, kantaria eta bere ingurua barnetik erakusten ditu Fagoaga idazleak.
Garatarrendako grina sartu zitzaion eta